Plan Daltoński

Autorski program Przedszkola „Szkrabki” zakłada zindywidualizowane podejście do każdego dziecka oraz umożliwienie mu pracy zgodnej ze spersonalizowanymi preferencjami uczenia się. Proces edukacyjny powinien być organizowany w taki sposób, aby uwzględniać fakt, że dzieci różnią się między sobą.

Na początku XX wieku H. Parkhurst – zauważając słabości w systemie kształcenia – zastąpiła uczenie „całej klasy” swoją koncepcją planu laboratoryjnego, zbudowaną na trzech elementach: wolności, samodzielności i współpracy.

W tradycyjnym modelu nauczania to nauczyciel jest odpowiedzialny za proces edukacyjny, w modelu daltońskim – uczeń przejmuje część odpowiedzialności i uczy się uczenia dla siebie. Samodzielnym nie można być wtedy, gdy wykonuje się jedynie polecenia nauczyciela w sposób odtwórczy.

W koncepcji daltońskiej, jeśli dziecko ma się czegoś nauczyć – musi to zrobić samodzielnie przy wsparciu innych. Oznacza to szukanie sposobów na rozwiązanie wybranego wcześniej zadania. Czas, jakiego potrzebuje, aby je wykonać, jest zależny od tempa pracy i możliwości. W tym samym czasie dzieci wykonują różne zadania, a nauczyciel ma okazję, aby udzielać im pojedynczo indywidualnego wsparcia. Dzieci mogą też udzielać sobie wzajemnie wskazówek i uczyć się od siebie.